Als het aan de Europese Commissie (EC) ligt, ga ik de komende jaren ook nog niet met het vliegtuig. De EC wil dat grote luchtvaartuigen tegen 2035 emissievrij kunnen vliegen en dan klaar zijn voor de markt. Dat duurt nog bijna 15 jaar, en zal dan nog niet op grote schaal kunnen plaatsvinden. 

 

Duurzaam vliegen bestaat niet, dus iedereen die duurzaam wil leven heeft een probleem als een bezoek aan een ander continent op de agenda staat. Dat kan beperkend voelen. Niet voor niets bestaat sinds een tijdje het woord vliegschaamte. Voor de korte vluchten binnen Europa vind ik die term terecht, maar voor langere vluchten niet. Immers, je hebt geen alternatief. De overheid is aan zet om duurzaam vliegen mogelijk te maken.

 

Extra duurzaamheidseisen aan KLM zouden dan ook een minimale voorwaarde voor de verleende staatssteun moeten zijn. Greenpeace heeft er een zaak over aangespannen, maar de rechter heeft bepaald dat de duurzaamheidseisen aan KLM niet nodig zijn. KLM zou namelijk met die eisen te veel benadeeld worden ten opzichte van de internationale concurrentie. Het blijkt lastig afscheid nemen van het oude pre-corona economisch denken.

Voor sommige mensen blijkt wel of niet vliegen geen vraag die ze bezighoudt. Begin december bleek al een sterke toename te zien van vliegtuigboekingen voor de kerst. Dat zou natuurlijk kunnen betekenen dat mensen naar familie willen reizen. Uit de analyses bleken het toch vooral retourtjes Portugal en Turkije te zijn, dus de zucht naar zon lijkt een waarschijnlijkere optie. Nadat er consternatie ontstond over de drukte op Schiphol zijn de reisbeperkingen weer strenger geworden. Het viel me op dat de geïnterviewden in de lange rijen weinig last leken te hebben van vliegschaamte.

Vorige week las ik zelfs in een artikel dat het aantal gehuurde privéjets is toegenomen dit jaar. Want, daar ging het om, het blijkt namelijk behoorlijk coronaproof te zijn om zo te vliegen. Over het klimaat werd met geen woord gesproken. Ik ben bang dat deze mensen, die meer dan 100.000 euro betalen voor een intercontinentale vlucht, zich niet afvragen hoeveel CO2 ze uitstoten. Ik troost me maar met de gedachte dat dit een kleine groep moet zijn. 

Zoals veel mensen ben ik in 2020 mijn woonplaats amper uit geweest. Mijn collega’s van A Rocha heb ik zelfs nog nooit in levende lijve ontmoet. Natuurlijk hoop ik dat dit het komende jaar anders zal zijn. Of ik ook ga vliegen? Ik zie het nog niet zo snel gebeuren. Voorlopig houd ik het maar op thuiswerken en waar nodig een ritje met de auto waarbij ik de CO2 compenseer. 

Anja Haga

Anja is vaste columnist voor Het Goede Leven. Dit artikel is op 27 december 2020 gepubliceerd: https://www.hetgoedeleven.nl/artikelen/duurzaam-vliegen-is-voorlopig-een-utopie